همسفر شهدا

همسفر شهدا ، زنده یاد سید علیرضا مصطفوی

همسفر شهدا

همسفر شهدا ، زنده یاد سید علیرضا مصطفوی

همسفر شهدا

فعال فرهنگی ، طلبه بسیجی ، ذاکر اهل بیت (ع) ، پرپر شده راهیان نور و همسفر شهدا
زنده یاد "سید علیرضا مصطفوی"

سید علیرضا مصطفوی در هفدهم تیرماه سال ۱۳۶۶ مصادف با میلاد حضرت ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا (ع) در خانواده مذهبی و در محله میدان آیت الله سعیدی (غیاثی) دیده به جهان گشود. مراحل رشد را به همراه آموزه های دینی سپری کرد. پس از جذب در بسیج مسجد موسی ابن جعفر (ع ) ابتدا کانون نوجوانان شهید آوینی و هیئت رهروان شهدا را تاسیس نمود و سپس مسئول فرهنگی بسیج شد و با جذب نوجوانان محله کار فرهنگی را آغاز نمود.
در نهایت در تابستان سال ۱۳۸۸ به دلیل سفر به مناطق عملیاتی دفاع مقدس آسمانی شد.
در این رابطه گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی پس از مصاحبه با خانواده و دوستان و همراهانش ، کتابی با عنوان «همسفر شهدا» تهیه و در سرتاسر کشور توزیع نمودند.

پس از مطلع شدن رهبر معظم انقلاب از زندگینامه وی ، ایشان پیام زیر را به همراه یک جلد قرآن کلام الله مجید به خانواده وی اهدا نمودند.

«خداوند سکینه و سلام بر قلب این مادر دلسوخته و رحمت بی منتها بر قلب آن جوان صالح عطا فرماید»

طبقه بندی موضوعی

جهان بینی شهید 16

پنجشنبه, ۱۶ مهر ۱۳۹۴، ۱۰:۲۵ ب.ظ

دنیا آزمونکده‌ای بیش نیست، آزمونکده‌ای موقت که، در آن ایمانها در زیر امواج متصل اضداد امتحان و صابران گلچین می‌شوند. آری توقفگاهی که باید در آن پاک شد، عقیده یافت، جهاد کرد، مستقیم ماند و با آنچنان ایمانی رفت که هرگز خداوند هستی و رحمت و سعادت ناپایان او را در ازای یک قاچ میوه و یا ... نفروخت./ حمیدرضا نظام

    ***********

این دنیای پست جز عجوزه‌ای بیش نیست که هرازگاهی خود را برای کسی آرایش کرده و جز سرابی بیش نیست. دنیا چون آب دریاست که هرچه از آن بیشتر بیاشامی بیشتر تشنه می‌شوی تا آخر انسان را به هلاکت می‌رساند. خود را از این دنیا دور کنید تا راه هجرت و سیر به وجود واقعی خویش باز شود. سعی کنید از بودن به شدن، و از شدن به شدنی دیگر در حال حرکت باشید، و این دنیا سدی پوشالی بیش نیست./ محمد ساروقی 

    ***********

این دنیا زرق و برق شیطان است و هر لحظه انسان را به طرف جهنم سوق می‌دهد. بترسید از جهنمی که روز قیامتش فقط 50 هزار سال است. از جهاد در راه خدا غافل نشوید که عاقبت شومی دارد. خداوند از ما پیمان گرفته که ما را به جان و مال و زن و بچه وعزیزترین کسان و چیزها آزمایش خواهد کرد؛ اگر دادیم خوشا به حال ما و اگر ندادیم وای به حال ما. در روز حساب شما دارید مسیر مرگ را می‌پیمایید، چه بهتر که خود تسلیم شوید که سربلند باشید و پیش از این اسیر شیطان نشوید که در کمین شماست./ اکبر ملکی نوجده‌ای

    *************

اوصیکم بتقوی الله و اینکه دنیا برای کسی باقی نبوده و برا یمن و شما هم همین‌طور خواهد بود. امروز سفره‌ای هست که معلوم نیست دیگر پهن شود و بر فرض پهن شود این دنیا بهتر است یا آخرت، به آسمان بالا رفتن یا به زمین چسبیدن؟ راه را باید رفت و همه منظور ما الله است. پس، راهی را برویم که حتماً برسیم، نه اینکه برویم و خدای ناکرده همه زحمت را در راه کج و انراف بکشیم و بعد بفهمیم شیطان را ولی خود قرار داده‌ایم./سیدعبدالمجید صفوی

    **************

دنیا دار آزمایش است و خوشا به حال مقاومت‌کنندگان، و آنان که در راه خدا مبارزه می‌کنند و از هیچ چیز هراسی ندارند. چون با مردن فانی نمی‌شوند،‌بلکه از دنیایی به دنیای دیگری هجرت می‌کنند؛ و گذشته از همه این حرفها آفریننده خود را راضی کردند و چه کاری بهتر از این کار. و ما در آخرت هم پیش فاطمه زهرا(س) روسفید هستیم جون پسر بزرگوار او را یاری کردیم، و او امام برحق ما حضرت آیت‌الله امام خمینی است که یار و یاور مستضعفین جهان است./ رضا قلبیربند  

آاین دنیا فانی است و همه چیز در فنا شدن است، همه چیز در طبیعت می‌میرد، ولی شهید زنده است و در پیش خدای خود روزی می‌خورد و فنا نمی‌شود. برای همین من این راه «شهادت» را انتخاب کرده‌ام.برای آنهایی که باقی می‌مانند بعد از «شهادت» ما مسئولیت سنگینی باقی می‌ماند./ اسماعیل احمدلو

    ************

این را بدانید و در نظر داشته باشید که دنیایی که شما در آن زندگی می‌کنید فناشدنی است. و همه ما ـ چه زود و چه دیر ـ باید از این دنیا برویم؛ و حال شما فکر کنید و بنگرید، چه بهتر است که با سر از پیکر جدا مانند مولایمان اباعبدالله الحسین(ع) از این دنیا برویم./ جعفر گروسی 

    **************

این دنیا سرایی است که ما در آن چند روزی بیش نیستیم. این دنیا پر از رنگها و نیرنگها و دلبستگی‌های پوچ می‌باشد که مانند ماری خوش خط و خال انسان را به خود مشغول می‌کند و ما دو راه بیشتر نداریم؛ یا ماندن و غوطه‌ور بودن در این منجلاب دو روزه، یا دل کندن و جهش کردن و روح را پرواز دادن به ملکوت اعلی./ احمد سلیمانی

    *************

دنیا مانند ماری است زهری؛ و مار پوست نرم و رنگارنگی دارد، ولی زیر این پوست زهر کشنده‌ای وجود دارد. پس، نباید به این دنیا دلبستگی پیدا کنیم./ غلامرضا مریم‌زاده 

    *************

این دنیا مزرعه‌ای برای آخرت است، و هر چه در این دنیا انجام دهیم در آن دنیا فقط اعمالمان هستند که جوابگوی مسائل ما هستند. این دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم همه‌اش وسایل مادی برای مردم است ـ جز چیزهای معنوی. حال اگر ما بخواهیم کفران نعمت کنیم و بخواهیم در این دنیا به عیش و نوش بگذرانیم و در آن به اوامر الهی و دستورات ـ همچون جهاد ـ عمل نکنیم، در قیامت خداوند جلوی پل صراط نگهمان می‌دارد و از ما بازخواست می‌کند و خدا کند همچون روزی پیش نیاید./ محمدرضا هیزمی آرانی

*************

باور کنید دنیا مزرعه و گذرگاه آخرت است. حال، من و تو مختاریم که این مزرعه را آباد کنیم یا ویران. خوشا به حال مؤمنینی که با دست پر از عمل نیک و صالح با دنیا وداع می‌کنند./ غلامرضا بیات سرمدی 

    ***********

این دنیا جاودانی نیست و فنا شدنی است. آنچه باقی می‌ماند سرای دیگر است. به فکر سرای دیگر باید بود؛ اینجا منزل موقت است. منزل حقیقی جای دیگر است. لحظه‌ای به مرگ فکر کنید، از مرگ هیچ فراری نیست و شربتی است که همه آن را می‌چشند. مرگ برای دوستان دنیا اتمام لذات و برای طالبان آخرت ابتدای زندگی و حرکت است. کمی به فکر آخرت باشید و هرگز غافل نشوید؛ دنیا و ظواهر آن انسان را به سوی غفلت می‌کشاند و چون چسبهایی به خود می‌چسباند. از دنیا چشم بپوشید، این دنیا بازیچه است و ارزش دلبستگی را ندارد و به جای دیگر دلبسته باشید و علایق و دلبستگیهای دنیوی را ببرید و به محاسبه اعمالتان بپردازید./ علی صادقی قمی

    ************

دنیا جای ماندن نیست، بلکه پلی است که باید از آن گذر کرد و به سرای ابدیت پیوست. خوشا آنان که از این ره‌توشه‌ای برداشتند و به جوار رحمت حق پیوستند./ حسین آزمایش

    ***********

دنیا را نباید بیش از یک پل فرض کنیم، پلی برای عبور است و از روی این پل باید سریع عبور کرد. منزل گزیدن خطا می‌باشد؛ مشغول شدن به دنیا اولین مرحله گمراهی است./ داوود بنی‌جمال 

    ***********

دنیا از ‌آب بینی یک بز پست‌تر است. آنقدر پست و فانی است که ارزش ندارد انسان آخرتش را حتی لحظه‌ای به تمامی دنیا بفروشد؛ مگر نمی‌دانید که بهای انسان بهشت برین است. پس، این بها را از دست ندهیم و بشتابیم که آخرت خود را بیمه کرده و روسفید در روز محشر حاضر شویم. حال اگر چنین چیزی می‌خواهید، به شما بگویم اصل دوری ما از خدا به خاطر عشق به دنیای فانی است. پس،‌اول عشق به دنیا را در خود بکُشیم و دلبندی خود را قطع کنیم و این زنجیرهای اسارت ـ که ما را در بند دنیا کرده ـ پاره کنیم، آنگاه عشق به معشوق یعنی الله جل جلاله را در دل جای کنیم و خانه دل را فقط به خدا بدهیم و بس./ محمدرضا هادیان دولت‌آبادی 

    ************

    «الدنیا مزرعه الآخره» دنیا مزرعه آخرت است،‌سعی کنید به دنیا وابسته نباشید، چرا که وابستگی به دنیا به قول پیامبر و امامان عزیز در رأس تمام خطاهایی است که از انسان سر می‌زند. مگر دنیا چست؟ «ان هذه الحیوه الدنیا لهو ولعب» به گفته قرآن دنیا بازیچه است پس چرا ما بیشترش کنیم. وقتی تمام اعمال ما برای سرگرمی انسان است، چرا بیشتر سرگرم بشود. دنیا محل آزمایش و امتحان است، دنیا محل عبور است. بمانند درختی که در بیابان خشک باشد و باید برای مدتی استراحت از سایه آن درقت استفاده کرد تا راحت‌تر به راه و به مقصد رسید. هیچگاه خدا را فراموش نکنید چرا که فراموشی خدا همانا و به أسف سافلین رفتن همانا. عالم محصر خداست./ اکبر مظاهری

    ***********

این دنیای چند روزه ارزش این را ندارد که خود را به بازیچه‌های زودگذر دنیوی سرگرم نماییم و خداوند متعال بارهادر قرآن کریم فرموده که دنیا جز بازی و لهو چیز دیگری نیست. «وما الحیوه الدنیا الا لعب و لهو والدار الاخره خیر للذین یتقون افلا تعلقون» و انسان باید خودش را برای سفر آخرت آماده نماید و این سفری است که به قول مولا علی(ع) راه طولانی است و باید در این سفر طولانی توشه به اندازه کافی به همراه داشته باشیم تا بتوانیم صحیح و سالم به مقصد نهایی یعنی به معبود و معشوق خود برسیم. انسان اگر در این دنیا پا بر روی هوی و هوسهای زودگذرش بگذارد و با آن مخالفت نماید در آخرت زندگی سراسر نشاطی را خواهد داشت./ مهدی صدیقی

همه ما یک روز می‌میریم و این دنیا پایدار نیست؛ این دنیا محل گذر است. هدف جای دیگر است که اگر افرادی که در این گذر هستند بتوانند خداوند را از خود راضی کنند و دستورات خداوند را اجرا کنند به آن هدفی که جایی جز بهشت نیست می‌رسند. و آنهایی که از دستورات خداوند سرپیچی کردند،‌خداوند آنها را به سزای عمل خود می‌رساند و آنها را از رفتن به بهشت باز می‌دارد. پس همه باید از این دنیا برویم، چه بهتر که این رفتن افتخارآمیز باشد. با افتخارترین رفتن هم «شهادت» است.  «شهادت» در راه خدا، در راه تحقق بخشیدن به قوانین الهی، در راه حاکمیت بخشیدن تمام مستضعفان جهان بر کره زمین؛ و ما معتقدیم که وعده خدا حق است./ حسین رضائی

    ************

زندگی دنیا کوتاه است و یک روز خواهیم رفت. پس، چه بهتر که سربلند و سرافراز و سعادتمند برویم تا به چهره و روی امام زمان(عج) و نایب بر حقش و قرآن محمد مصطفی(ص) و اسلام الهی با سربلندی نگاه کنیم. آری، می‌رویم اما با کوله‌باری از گناه، می‌رویم تا شاید از سنگینی بکاهیم./ عادل کرمی

************

دنیا گذرگاهی بیش نیست، وآخرت کتابی است که انسان در جهان به دست خود می‌نویسد، آخرت روزی است که انسان با دو دست خود آنچه را از پیش ساخته و فرستاده با دو چشم خود می‌بیند، و اگر او چیزی نساخته و با دست خالی برود در آنجا به دست او چیزی نخواهند داد. پس، چه بهتر که در مسیری گام بردارید و عملکردهایتان طوری منطبق بر مسیرتان باشد که بتوانید محصول کار خویش را هر چه پربارتر در آخرت درو نمایید./ غفور صمدپور

    ***********

همه چیز ما در این دنیا آزمایشی بیش نیست و حالا که ما می‌دانیم این آزمایش برای آخرت است چرا جان را برای الله ندهیم؟ جانی که او به ما داده تا ما را در آزمایش قرار دهد و جواب آن روز قیامت، که روز معاد است، ‌معلوم می‌شود. کسانی که گول این دنیا را خورده‌اند باید روز جزا جوابگو باشند. قسم به الله و کتابش قرآن که انسان در اشتباه است، مگر اینکه به خدا ایمان آورد و راه امامان را پیشه خود کند و عمل خوب انجام دهد و راه مستقیم، که راه انبیاست، پیش گیرد./ حسن محبی

    *************

بدانید که خوشی مطلق در این دنیا وجود ندارد و نکند حب دنیا شما را در بر گیرد، چون حب دنیا از صفات کفار است و در قرآن می‌فرماید: «رضوا بالحیوه الدنیا واطمأنوا بها» کفار به زندگی دنیوی دلخوش شدند و به آن قرار گرفتند./ هاشم کارگشا

    **********

ما مسافری بیش در این دنیا نیستیم، و مرگ هر لحظه بر روی سرمان سایه افکنده است. در قرآن می‌فرماید زمانی که بچه می‌خواهد متولد شود دوست ندارد، و جای خود را در آن فضای کوچک خوب می‌پندارد و هیچ جای دیگری را مانند آنجا نمی‌پندارد، و پس از تولد بر این گمان است که این دنیا بهترین مکان است و آرزوی آخرت و بهشت می‌رسد، می‌گوید: که ای کاش زودتر به این عالم پا می‌گذاشتم. ما هم همین هستیم و می‌گوییم که دنیا بهترین جا برای ماست و قرآن می‌فرماید که: بالاترین و بهترین جای ممکن در عالم دیگری است، ولی ما باز برخلاف همیشه می‌خواهیم در اینجا بمانیم./ رضا بصیری آق قلعه

    **********

آری، بایستی از مظاهر دنیا که بسیاری از پیشنیان را به ضلالت در این دنیا و عذاب سخت بعد از مرگ کشانده است گذشت. باید بدانیم که ما در این دنیا همچون مسافری می‌باشیم که صبحگاهان باید ترک مسافرخانه کنیم و به سوی مقصد اصلی بشتابیم؛ و این دنیا مانند مسافرخانه‌ای است که مدتی کوتاه در آن باید توقف کرد و خداوند مقصد اصلی ما را در آخرت تعیین فرموده است، و این دنیای فانی و پرفتنها را سبب آزمایش بندگان خویش قرار داده تا که چه‌سان عمل نمایند./ محمدتقی حاج محمدیزدی

    *************

از آنجا که این عرصه دنیا، این وجود و عدم، و این زندگانی ابتلا و آزمایش الهی است، اینجا (دنیا) مکانی است ظلمانی که هر کس دست به سویی دراز می‌کند. و فردایی نورانی است که مشخص می‌گردد آنچه را که این دستها کسب کرده‌اند، و معلوم می‌شود چه کشت کرده‌اند و حصال کشتشان چیست./ قاسم رستمی

    ************

هر وقت قلبتان گرفت به یاد امام حسین(ع) و مظلومیت او گریه کنید. وقتی دنیا به عزیزترین موجود بر روی خود رحم نمی‌کند، چگونه می‌خواهید به دیگران رحمت و مروت نشان دهد؟ اینجا محل قرار نیست، اینجا محلی نیست که سرمایه عمرمان را در جهت ساختن و ‌آباد کردن آن صرف کنیم، چرا که چون نقش بر روی آب می‌ماند که اثری به دنبال نخواهد داشت. پس، چه بهتر که انسان با خدا معامله کند و با او طرف حساب باشد. حال که قرار است ما را به زور از این دنیا ببرند،‌چه بهتر با میل و با احترام خودمان در رفتن از این خانه بلا و مصیبت پیشقدم شویم و نگذاریم کارمان به جاهای وخیم و خراب بکشد و نگذاریم حیثیت فطری و خدادادیمان با مرگ در کنج بیغوله‌ها و خرابه‌های بظاهر آباد لکه‌دار شود./ غلامعباس محمدی

    *************

بر شماست که دین را هدف قرار دهید. از دنیا دوری نمایید و آن را وسیله‌ای قرار دهید برای رسیدن به دین و جلب رضای خدا. ممکن است در دنیای لذتهای فراوانی موجود باشد و نفس اماره را تحریک کند که دل به آنها بندیم. اما، می‌پرسم که این زندگی که حداکثر 100 سال یا کمی بیشتر است، انسان چقدر می‌تواند از آن لذت ببرد که به اندازه لذت نزدیک به خدا باشد، به اندازه دوستی با آفریدگار آن لذتها باشد. پس، خدا را هدف قرار دهید و دنیا را وسیله‌ای برای رسیدن به آن هدف؛ و دوری کنید از آن چه دور می‌سازد شما را از خدا و روی آورید به کارهایی که نزدیک می‌کند شما را با به خدا./ محمد کریمی

این دنیای فانی تمام زرق و برقهایش گذراست، تمام چیزهایی که ما به آن دل خوش کرده‌ایم و آنچه موجبات سرافرازی ما می‌شود سپاس و ستایش خدای یکتاست. / سعید مرزآبادی فراهانی 

۹۴/۰۷/۱۶
همسفر شهدا

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.