پیام شهید به پدر و مادر 23

پدر و مادر عزیزم، اگر در راه خدا به فیض شهادت رسیدم، افتخاری است برای شما که فرزندی در راه خداوند متعال داده‌اید. و هیچ ناراحت نباشید؛ همان کس که ما را آفرید ما را دوباره خواهد گرفت، پس چه بهتر که در راه او به جهاد برویم و شهید شویم. تا آنجا که ممکن است، به این انقلاب اسلامی از هر نظری که می‌توانید ـ فقط و فقط در راه خدا ـ کمک کنید./جعفری مهدی

******************

هرکس که از شما پرسید: بچه‌ات را در چه راهی دادی؟ بگو: بچة من فدای اسلام و انقلاب شد. بر شما واجب است که اگر کسی دربارة این انقلاب و رهبر حرف توهین آمیزی زد، به او تودهنی بزنید./احمد جاویداوغانی

****************

شما در مرگ من هرگز اشکی نریزید. من به قربان آن اشکی بشوم که از صورت رنج کشیده‌تان می‌چکد؟ پدر و مادرجان، بخندید و به امام تبریک بگویید تا وقتی دشمن در صورت شادتان نگاه کند، لرزه به اندامش بیفتد. در حفظ ولایت‌فقیه و طرفداری از امام و اسلام از هر کوششی دریغ نفرمایید./مجید حسن‌زاده

******************

می‌دانم که چگونه مرا به این سن رساندید، ولی وظیفة الهی حکم می‌کرد که من به جبهه بروم و در راه خدا جهاد کنم. مگر شما ندیده‌اید که حبیب‌بن مظاهرها، علی‌اصغرها و علی‌اکبرها را که در جبهه، با کفار بعثی، همانند شیر می‌رزمند. بدانید و آگاه باشید که من با چشم باز و روحی سرشار از عشق و ایمان به این‌که راهم راه حق است قدم برداشته‌ام، و راه حق همیشه پیروز است. رهرو راه حق باشید و همیشه از حق دفاع کنید، و در ضمن، امام را تنها نگذارید و راه خدا را ادامه دهید، و تا پرچم پرافتخار «لااله الاالله» بر تمام دنیا برافراشته نشده دست برندارید./حسین حسن‌پور

******************

شما، ای پدر و مادر عزیزم، بدانید که در این زمان اسلام تنهاست، و فریاد «هِلْ مِنْ ناصرٍ ینصرنی» حسین(ع) از حلقوم خمینی بلند است و ما را به یاری دین خدا می‌طلبد. آیا می‌شود که به ندای او لبیک نگوییم و برای رسیدن به معشوق از حسین و رانش درس عشقبازی نیاموزیم؟ ای کاش بیش از یک جان داشتم و در راه خدا ـ معشوقم ـ می‌باختم! پدر و مادر عزیزم، از شما می‌خواهم که در تربیت فرزندانتان در طریق اسلام کوشا باشید و آنها را با اسلام آشنا کنید. آگاه باشید که امانتی را که خدا به شما داده بود به صاحبش پس داده‌اید و از آزمایش الهی سرافراز بیرون آمده‌اید. پس صبر را پیشه کنید تا اجر عظیم نصیبتان شود./سیدمحمد حسینی

******************

اگر می‌توانید، برایم گریه نکنید و با اعمالتان کاری کنید که نیروی جدیدی در مردم برای جنگ با کفار و منافقان و جهانخواران شرق و غرب ایجاد شود تا شهادتم بیهوده نگردد، و پیروان راه حسین(ع) افزایش یابند./جمال تاجیک

اگر می‌توانید، برایم گریه نکنید و با اعمالتان کاری کنید که نیروی جدیدی در مردم برای جنگ با کفار و منافقان و جهانخواران شرق و غرب ایجاد شود تا شهادتم بیهوده نگردد، و پیروان راه حسین(ع) افزایش یابند./جمال تاجیک

******************

استقامت و استواری در دین خدا را سفارشتان می‌کنم که تنها رمز موفقیت در دو عالم است. می‌دانم شهادت من برای خانواده‌ام، داغی دیگر است. اما حضرت زینب کبری(س)، یک روز، شهادت همة عزیزانش را تحمل کرد. و شما هم که پیرو او هستید حتماً به خاطر خدا صبر می‌کنید و خدا هم به قلب شما آرامش می‌دهد تا دشمنان اسلام ببینند مادری را که در فراق عزیزانش، برای حضرت علی‌اکبر و حضرت قاسم و هم حضرت امام حسین(ع) گریه می‌کند و فرزندش را خادم شهیدان کربلا می‌داند و آنها (دشمنان) را از شکست اسلام مأیوس می‌کند. آرزوی کربلا داشتم که خدایم تفضل فرمود و زیارت حسین(ع) را نصیب ما کرد./بابک حمیم

******************

مادرم، پدرم، می‌بخشید که نتوانستم بیش از پیش نزد شما باشم. در این شرایط که اسلام احتیاج به خون دارد، گناه است که من به فکر درس باشم. مادرم، مبادا به خاطر مرگ من گریه کنی که دشمن تو خوشحال شود. من باید می‌رفتم، می‌رفتم که اسلام را با خون خود یاری کنم. مگر ما در شعارهایمان نمی‌گوییم که «اماما! ما اهل کوفه نیستیم»؟ باید شعارمان منطبق بر عملکردمان باشد. پس برای لبیک گفتن به امام، من باید می‌رفتم. پدرم، مادرم، و ای تمام کسانی که این وصیت‌نامه را می‌خوانید! شما را به این وصیت می‌کنم که امام را دعا کنید. چون امام حق زیادی بر گردن تک‌تک ما دارد. این امام بود که تمام ما را به خود آورد. از آن زندگی سراسر ننگین نجاتمان داد. پس برای سلامتی امام دعا کنید. اگر خواستی برای من گریه کنی، علی‌اکبر را یاد بیاور و برای مظلومیت او و امام‌حسین(ع) گریه کن./حسین رستم‌خانی

******************

اما شما، پدر و مادر و خواهر و برادر عزیزم، ممکن است که شما از فراق من ناراحت شوید. درست است که از دست دادن عزیزانتان برای شما سنگین است، ولی هدف ما اسلام است، و اسلام از همه چیز بالاتر و پرارزش‌تر است. مگر امام حسین(ع) در راه اسلام جان خود را فدا نکرد؟ برای چه زینب کبری این همه مصیبت و رنج‌ها را تحمل کرد؟ از شما می‌خواهم بی‌تابی نکنید. و اگر ناراحت شدید، برای امام حسین و کودکانش گریه کنید. شما برای من رنج‌ها و سختی‌های بسیار کشیده‌اید و به من خیلی محبت کرده‌اید و من نتوانستم محبت‌های شما را جبران کنم. از شما می‌خواهم دست از پیروی امام برندارید و همیشه در صف دشمن‌شکن نمازجمعه شرکت کنید./حمیدرضا خداوردیان

******************

پدر و مادر عزیز و مهربانم، آگاه باشید که فرزندتان امانتی است که از طرف خداوند به شما اهدا گردید. پس به فرزند دل مبندید، و هر زمان که دین اسلام به مخاطره افتاد و احتیاج و نیاز به آنها داشت، همانند ابراهیم، فرزندتان را در راهش قربانی کنید. و این را بدانید که اسماعیل هم از فرمان و دستورات خدا سرپیچی نخواهد کرد، و بدانید فرزند هرچقدر که عزیز باشد، آن‌قدر عزیز نیست که در راه خداوند نتوان از آن چشم‌پوشی کرد. و دیگر این را هم بدانید که همگی از خاک آمده و به خاک بازخواهیم گشت. بدانید تا آخرین لحظة وجودم به یاد همة خانواده و دوستان و خصوصاً شما بودم./محمد خلیلی

******************

من پیامی برای شما دارم و آن پیام این است: «اطیعواالله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم.» یعنی اطاعت کنید خداوند را و اطاعت کنید از رسول و اطاعت کنید از صاحبان امر که در نبودن رسول به جای آنان هستند. و لذا اطاعت از امام، این مرجع تقلید شیعیان، واجب است. باید امام را یاری کنیم و مانند اصحاب امام حسین(ع) ـ که در کربلا به یاری آن امام بزرگوار و معلم شهادت برای همة نسل‌ها شتافتند ـ ما نیز باید به یاری نایب امام زمانمان بشتابیم./ مرتضی توکلی