شهید رضوی در گفتار شهید سپهبد صیاد شیرازی:
شیهد رضوی چهره بسیار با سابقه‌ای بود که می‌توان او را هم به عنوان یک رزمنده اسلام در مجموعه رزمندگان اسلام مجسم کرد وهم به عنوان یک جهادگر اسوه از او نام برد . اگر بخواهیم روی اخلاق فردی او بحث کنیم ، فکر می‌کنم بعضی از منشهای او برای همه مشخص است . آقای رضوی همیشه یک تسبیح در دست داشت وذکر می‌گفت . همیشه یک التهاب و هیجان درونی برای کاریابی داشت . وقتی که به او می‌گفتی آقای رضوی برای جلسه بیا مثل این بود که دنیا را به او داده‌ای ، چون می‌دانست که کار جدیدی برای او پیدا شده است و عظمت و روحیه او در این بود که از نوع کار نمی‌ترسید. هرکجا او را احضار می‌کردند بلافاصله می‌آمد .این روحیات عامل پیوند و وحدت بیشتری در بین رزمندگان میشد . اینها به هیچ چیز وابسته نیستند و وابستگی آنها به خداوند محرز است ...
از منشهای دیگرش علاقمندی او به کارش بود مخصوصاً اگر کار در خط اول جبهه یا تا عمق دشمن می‌بود پابه‌پای عناصر شناسایی به آن محل می‌شتافت و به نظر می‌رسید که متحرک تر می‌شود . یعنی همیشه دنبال آن هدفی بود که بالاخره به آن رسید یعنی یک روز به آنجایی که آرزویش را داشت رسید .
در واقع زبان من قاصر از آن است که بتوانم به معنای واقعی‌تری از شخصیت شهید ارجمند برادر عزیز رضوی حرف بزنم ولی تا آنجا که من با ایشان در تماس بودم اینهایی بود که گفتم . اینها سرنخی بود از شخصیت‌ظاهری ایشان که ما را به بطن عمیق و پرمحتوای او راهنمایی می‌کند.
خداوند او را با سایر شهدای انقلاب و بابزرگان بهشت محشور گرداند.
اگر بخواهیم راجع به مهندسی – رزمی صحبت کنیم باید اذعان داشت که این نیرو یک نیروی نو پا وتازه در جنگ و نبرد با ضد انقلاب بود . ما در نواحی غربی کشور طی نبردی که با ضد انقلاب داشتیم مهندسی –رزمی را شناختیم .
وی پس از ماهها خدمت در مسئولیت فرماندهی مهندسی جهادسازندگی ، به عنوان مسؤول ستاد کربلا و فرماندهی مهندسی جنگ جهادسازندگی و نیز معاونت فرماندهی قرارگاه مهندسی رزمی قرارگاه خاتم‌الانبیاء(ص) منصوب شده و به هدایت مهندسی – رزمی جنگ می‌پردازند .
نقطه رهایی شهید رضوی ، هنگام شناسایی منطقه عملیاتی کربلای ۱۰ ، در کوههای غرب کشور تعیین شده بود . او را به دیار کروبیان فراخوانده بود ؛ چرا که در میان اهل آسمان ، شناخته شده بود تا میان خاک نشینان.
سکوی عروج بلندترین نقطه زمینی بود و محمل عروج گلوله‌ای که جز مأموریت وظیفه‌ای نداشت . مأمور بود و معذور میان شعله و انوار انفجار ، پایکوبان و دست افشان ساغر مست . چنان شورانگیز به جلوه درآمد که یادش رفت که یک پایش را بلندی کوه جا گذاشته است .
اما او دیگر به پای زمینی احتیاج نداشت از آن پس ، باید با شاهپر عشق به پرواز درآمد که در چشم زدنی ، صدرنشین سفره سدرة المنتهی شد .
او روز سوم خرداد ماه ۱۳۶۶ در عملیات کربلای ۱۰ در سردشت به فیض عظیم شهادت نائل آمد .
پیام مقام معظم رهبری به مناسبت شهادت سردار شهید محمد تقی رضوی
شهادت مجاهد خستگی ناپذیر و سردار رشیداسلام معاونت فرماندهی مهندسی رزمی قرارگاه خاتم الانبیاء شهید بزرگوار محمد تقی رضوی را که پس از تلاشهای بزرگ و مخلصانه چندین ساله تحمل شدائد فراوان به لقاءالله پیوست را گرامی می‌داریم .
شهادت دلیر مردان و آبدیدگان میدانهای الهی ، قله کمالی برای مجاهدتها ، مقاومتها وفداکاریهای آنان است و مهر تأیید و قبول از جانب پروردگار بزرگ می‌باشد . تا در زمریه نخبگان و برگزیدگان حضرتش درآیند و خلعت وصال پوشند و جاویدان نزد پروردگار شان مرزوق و متنعم شوند .
اینجانب شهادت این لاله رسول خدا و حضرت علی‌بن موسی الرضا (علیه الاف و التحیة و الثناء) را که در آستان مقدس و مبارک آن حضرت نیز غنوده است ، به خانواده محترم ، همشهریان عزیز و عموم مردم شریف خراسان تبریک و تسلیت عرض می‌کنم و علو درجات و رضوان الهی را برای این شهید عزیز و اجر صابران را برای خانواده محترم ایشان از حضرت حق استدعا دارم .
شادی ارواح طیبه شهدا به خصوص سردار سنگرسازان بی‌سنگر ، شهید سید محمد تقی رضوی صلوات
الـلَّـهــُمَّ صــَلِّ عَـلَـى مُـحَمَــّـدٍ و آلِ مُـحَـمــَّدٍ و عَـجِّـلْ فَرَجَــهم
