بـِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ و الصِّـدیقیــن
شهید حاج مهدی عراقی
عضو شورای مرکزی بنیاد مستضعفان و سرپرست روزنامه کیهان
ولادت : ۱۳۰۹/۵/۱
شهادت : ۱۳۵۸/۶/۴ - تهران
آرامگاه : قم - حرم حضرت معصومه سلام الله علیها
شهید حاج مهدی عراقی پس از آزادی از زندان محمد رضا شاه در بهمن ۱۳۵۵، گفته بود: تا رهبرم به کشور برنگردد، تا طاغوت بر ما حکمرانی کند، من از آزادیم لذت نخواهم برد. هم او که به تعبیر خودش در مدت مبارزه و فعالیت ۳۴ ساله اش هیچگاه خود را در طبقه بندی قرار نداد و همیشه در برابر ستایش نزدیکان میگفت: من فرزند انقلاب هستم. فردی که در روزهای پیش از شهادت در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی، به یکی از دوستان نزدیک و همرزم خود گفته بود: از زندان آزاد شدیم، نهضت تبدیل به انقلاب شد، نکند که ما در رختخواب حرام شویم و از فیض شهادت محروم گردیم. ما همراه شهیدان فراوانی بودیم. همه شهیدان را به خاک سپردیم، ولی خود زنده‌ایم، نکند حرام شویم.
آری! فرزند انقلاب و برادر امام و مردی که به گفته امام به تنهایی بیست نفر بود یعنی شهید عراقی، حرام نشد و از فیض شهادت بی‌بهره نگردید.
روز یکشنبه چهارم شهریورماه ۱۳۵۸ سه موتور سوار از گروهک فرقان، حاج مهدی را هنگامی که مانند هر روز، به همراه حسین مهدیان و حسام، فرزند کوچکش روانه موسسه کیهان بودند، به رگبار گلوله بستند و پدر و پسر را به شهادت رساندند.
به فرمان امام پیکر حاج مهدی را به قم منتقل کردند و در کنار حضرت معصومه س به خاک سپردند.
امام نیز در تشیع جنازه وی شرکت کردند. شب هنگام امام خمینی بر مزار آن شهید حاضر شدند و بیست دقیقه به دعا مشغول بودند که رویدادی کم مانند در رفتار امام شمرده می شود.
امام خمینی پایه‌گذار جمهوری اسلامی ایران، در نزد خانواده شهید عراقی، از وی چنین گفته‌اند:
من ایشان را حدود بیست سال است که می شناسم. مهدی عراقی یک نفر نبود، او به تنهایی بیست نفر بود؛ حاج مهدی عراقی برای من، برادر و فرزند خوب و عزیز من بود. شهادت ایشان برای من بسیار سنگین بود، اما آنچه مطلب را آسان می کند، آن است که در راه خدا بود. شهادت او بر همه مسلمین مبارک باشد. او می بایست شهید می شد، برای او مردن در رختخواب، کوچک بود.
شادی ارواح طیبه شهدا به خصوص شهید حاج مهدی عراقی و فرزندش صلوات
الـلَّـهــُمَّ صــَلِّ عَـلَـى مُـحَمَــّـدٍ و آلِ مُـحَـمــَّدٍ و عَـجِّـلْ فَرَجَــهم