شهید یوسف کلاهدوز

بـِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ و الصِّـدیقیــن

 

سردار شهید یوسف کلاهدوز

 

قائم مقام سپاه پاسداران

 

تولد : 1325/10/1 - قوچان

شهادت : 1360/7/7 - سانحه هوایی

آرامگاه : گلزار شهدای بهشت زهرا (س)

«یوسف کلاهدوز» در اول دیماه ۱۳۲۵ در شهر «قوچان» متولد شد. از همان ابتدای کودکی، از هوش و حافظه سرشاری برخوردار بود. دوران ابتدایی و دبیرستان را با موفقیت پشت سر گذاشت. استعدادهای فراوانی از خود نشان داد و به آگاهیهای اجتماعی، علمی و دینی خود وسعت بخشید و به فعالیتهای جمعی و اجتماعی خود نیز افزود.

 

«شهید یوسف کلاهدوز»، پس از دریافت دیپلم، علی‌رغم انتظار نزدیکانش، وارد دانشکده افسری شد. در واقع می‌خواست از این طریق نیروهای مذهبی و مستعد ارتش را جذب و علیه رژیم شاه از آنان استفاده کند او با تیزهوشی در فعالیتهای مخفیانه مذهبی و سیاسی، توانست خود را به گارد شاهنشاهی منتقل کند.

 

شهید یوسف کلاهدوز، با چند واسطه، با حضرت امام(ره) ارتباط برقرار می‌کرد. طراحی به رگبار بستن دهها نفر از افراد عالی رتبه گارد در «پادگان لویزان» و از کار انداختن تانکهای رژیم پهلوی در شب ۲۱ بهمن ۱۳۵۷ ، که قرار بود محل استقرار حضرت امام (ره) و چند نقطه حساس شهر تهران را تصرف کنند، از جمله کارهای انقلابی این شهید بزرگوار است.

 

از جمله اقدامات وی پس از انقلاب، شرکت در تشکیل کمیته نظامی در مدرسه علوی (اقامتگاه حضرت امام خمینی(ره))-تشکیل سپاه پاسداران به فرمان حضرت امام(ره) و راه‌اندازی واحدهای آموزشی سپاه و توسعة آنهاست. همچنین ایشان در تدوین اساسنامه سپاه نقش اساسی داشت. آخرین مسئولیت وی، قائم مقامی فرماندهی سپاه بود. شهید کلاهدوز در کنار این وظیفه حساس، در شورایعالی دفاع نیز نقش مؤثری را بر عهده داشت.

 

سرانجام در روز هفتم مهر ماه ۱۳۶۰  پس از اتمام عملیات ثامن الائمه (ع) و شکست حصر آبادان،  هنگامی که هواپیمای حامل ایشان و شهید فکوری،شهید فلاحی ،نامجو،جهان آرا و تعدادی از رزمندگان و مجروحان عملیات به تهران بازمی گشت دچار سانحه شد و همراه با یاران خود به شرف شهادت نایل آمد.

 

شادی ارواح طیبه شهدا به خصوص سردار شهید یوسف کلاهدوز صلوات

الـلَّـهــُمَّ صــَلِّ عَـلَـى مُـحَمَــّـدٍ و آلِ مُـحَـمــَّدٍ و عَـجِّـلْ فَرَجَــهم

شهید سروان لطیف رنجبری

بـِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ و الصِّـدیقیــن

 

شهید سروان لطیف رنجبری

 

 

ولادت : 1326/6/14 - بیجار

شهادت : 1362/10/6

شریف از وقتی که قابله را بالای سر همسرش آورده بود و خود در حیاط خانه به انتظار نشسته بود، نمی دانست چند بار طول و عرض حیاط را طی کرده بود. نگران بود، دلواپس بود انگار زمان ایستاده بود و پیش نمی رفت زیر لب زمزمه می کرد ،کاری ازش برنمی آمد جز دعا کردن. از خدایش سلامتی همسرش و مسافرشان را طلب کرد. مسافری که ماهها بود چشم انتظارش بودند. مسافری که، که یک دفعه صدای صلوات جمعیت او را به خود آورد، آری مسافرشان قدم به خانه گذاشته بود و بازار تبریک و شادباش رونقی گرفته بود چشمتان روشن قدمش مبارک نامش را لطیف گذاشتند. "لطیف رنجبری"

 

سروان شهید لطیف رنجبری نخستین فرزند شریف در تاریخ  ۱۳۲۶/۶/۱۴ خورشیدی در خانه ای کوچک ولی گرم و صمیمی در روستای آله کبود از توابع شهرستان بیجار گروس رخ به جهان نمود. روستایی که ایام خوش و خاطره انگیز کودکی او را در خود جای داد و روز به روز بزرگ شدن و پر کشیدنش را به تماشا نشست. لطیف کوچک، قبل از ورود به مدرسه مشق علم و ادب را در مکتب خانه روستا آغاز کرد. پس از آن با ورود نظام نوین آموزشی به آموزش و پرورش کشور و افتتاح یکی پس از دیگری مدارس در گوشه و کنار کشور از جمله روستای آل کبود دوره ابتدایی را در مدرسه تدین طی کرد.

 

پس از آن بدلیل عدم دسترسی به مدرسه راهنمایی و دبیرستان و نداشتن امکانات از ادامه تحصیل باز ماند و به جای آن در کار کشاورزی همراه با برادرانش به کمک پدر شتافت. سال ۱۳۴۶ لطیف رخت زیبای سربازی را به تن کرد و به تهران اعزام شد. در گارد شاهنشاهی واقع در پادگان سلطنت آباد تهران جمعی گروهان ۷ از گردان یکم به خدمت مشغول شد. وی پس از پایان دوران سربازی در سال ۱۳۴۸ چون به آموختن فنون نظامی علاقه ای ویژه داشت به استخدام دژبان مرکز درآمد و با درجه گروهبان سومی شروع به کار کرد و همزمان با داشتن همسر و فرزند به صورت شبانه در دبیرستان الهی نازی آباد به  ادامه تحصیل مشغول شد.

 

با پشتکار خوبی که داشت توانست دیپلم خود را در سال ۱۳۵۷دریافت و در آزمون ورودی دانشکده افسری ژاندارمری جمهوری اسلامی ایران پذیرفته و در تاریخ ۱۳۵۸/۶/۲۱ موفق به دریافت گواهی پایان دوره آموزش افسری کادر گردید.

 

 لطیف رنجبری در سالی که فریاد اعتراضات مردم بر ضد حکومت پهلوی گوش فلک را کر می کرد با توجه به تفکرات دینی و مذهبی که از ابتدای آموختن کلام ا... مجید در عمق وجودش رخنه کرده بود و تربیت خانوادگی، علاقه به انجام تکالیف دینی و ارادت خاص به خط سرخ سالار شهیدان خود را همراه و هم داستان با مردم می دید. او نیز عدالت و راستی را دوست می داشت. پس به انقلاب ملتش پیوست و چون قطره ای آن سیل بنیان کن را همراهی کرد، تا پیروزی انقلاب چند گامی بیشتر نمانده بود.

 

او که در دوران آموزش افسری یکی از نیروهای زبده که دوره فنون رزمی کاراته و جودو را نیز طی کرده بود و جزء افراد برتر آن دوره به حساب می آمد و به اصطلاح امروزی ها نفر اول و دوم بود، موفق به دریافت کمربند مشکی شده بود، فنون نظامی را به صورت کامل و صحیح آموزش دیده و از طرفی عملا ثابت نموده بود که یکی از افراد مورد اعتماد گروههای مذهبی و متعهد به آرمانهای والای حضرت امام خمینی رضوان ا... تعالی علیه و انقلاب اسلامی ایران است، توانست نظر فرماندهان وقت خود را جلب نماید. شایستگی های فوق الذکر سبب شد تا ایشان را به عنوان افسر آموزش و فرمانده یکی از گروهان های آموزشی پادگان دوآب شهید شفیعی استان مازندران انتخاب و حکم انتصاب و انتقال شان صادر و جهت انجام وظیفه خطیر خود عازم دیار خطه شمال کشور شود.