شهید محمد ابراهیم همتی

بـِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ و الصِّـدیقیــن

 

امیر دریادار شهید محمد ابراهیم همتی

 

فرمانده ناوچه پیکان

 

تولد: ۱۳۲۹/۱/۱۴ - سمنان

شهادت:۱۳۵۹/۹/۷ - آبهای نیلگون خلیج فارس

نوع شهادت: اصابت موشک به ناوچه پیکان

 

در چهاردهم فروردین ماه سال ۱۳۲۹ در شهرستان سمنان در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشود. او ششمین فرزند از خانواده همتی بود. تا شش سالگی در سمنان زندگی کرد. بارقه‌های امید از هوش و ذکاوت و نبوغ و شجاعت از همان کودکی از کردار و رفتارش هویدا بود. او شش بهار از زندگیش نگذشته بود که خانواده‌اش به تهران مهاجرت کردند.

 

به مدرسه رفت و تا کسب دیپلم همیشه جزو بهترین شاگردان مدرسه بود. در سال ۱۳۴۸ بعد از اخذ دیپلم از دبیرستان رودکی با توجه به اینکه در رشته مهندسی دانشگاه تهران قبول شده بود به دلیل علاقه‌ای که به دریا داشت نیروی دریایی را برگزید و به جهت طی دوره‌های ناوبری و فرماندهی ناو به آلمان اعزام شد و در آنجا نیز در بین دانشجویان ۷۰ کشور جهان رتبه اول را به خود اختصاص داد و به ایران بازگشت. پس از بازگشت محمد ابراهیم همتی از آلمان به جهت تکمیل مهارتها و تخصص‌های دریانوردی مجدداً به کشورهای سوئد و فرانسه اعزام شد و تا سال ۱۳۵۷ در آنجا به تحصیل مشغول بود و پس از آن به ایران بازگشت و در منطقه دوم دریایی بوشهر مشغول به خدمت گردید.

 

دست سرنوشت به گونه‌ای باور نکردنی شهید محمد ابراهیم همتی را به ناوچه پیکان پیوند زد چرا که همزمان با تحصیل در فرانسه، ناوچه پیکان به سفارش ایران در این کشور ساخته شد و شهید همتی با همین ناوچه به ایران بازگشت و تا روز شهادت در سمت فرمانده ناوچه بود.

 

بیش از دو سال از آمدنش به ایران می‌گذشت و او در بوشهر و بر روی ناوچه پیکان خدمت می‌کرد که جنگ آغاز شد. روز ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که حمله نیروهای عراقی به کشور آغاز شد محمد ابراهیم در مرخصی به سر می‌برد. به علت حمله به فرودگاهها تمام پروازها لغو شده و هیچگونه پروازی صورت نمی‌گیرد. آرام و قرار نداشت و اصرار داشت که شبانه به سوی بوشهر حرکت کند چرا که می‌گفت : در بوشهر نیاز به کمک او دارند و بلافاصله همان شب لباسهایش را جمع کرد و با اتوبوس به شیراز و از آنجا به بوشهر رفت و سه ماه بعد در هفتم آذر سال ۱۳۵۹ در عملیات مروارید ناوچه‌اش هدف موشک قرار گرفت و او به همراه ناوچه پیکان در آبهای خلیج فارس آرام گرفت.

 

همان دلیرمردی که با بال و پری گشوده به وادی خون رفت تا خلیج فارس، برای همیشه تاریخ، خلیج فارس بماند. فرماندهان، کارکنان و مردم قدرشناس وادی بوشهر در اسکله ناوگان منطقه دوم در انتظار آمدن همتی و همرزمان دلاورش مانده بودند اما وقتی زمان گذشت و کاسه صبر لبریز شد خبر آوردند که همتی و یارانش، شهید راه وطن و دین و قرآن گشته‌اند. آری نازنین شهید، پیکر پاک و مطهرت را به شهر برای تشییع نیاوردند چون که گفتند چیزی از او و یارانش به جای نمانده است.

 

از این رو بود که روز هفتم آذر ، روز نیروی دریایی نام گرفت.

 

شادی ارواح طیبه شهدا به خصوص امیر دریادار شهید محمد ابراهیم همتی صلوات

الـلَّـهــُمَّ صــَلِّ عَـلَـى مُـحَمَــّـدٍ و آلِ مُـحَـمــَّدٍ و عَـجِّـلْ فَرَجَــهم

شهید لطیف رنجبری 2

در طول خدمت شان در پادگان یاد شده، مسئولیت فرمان صبحگاهی و افسر پرچم پادگان نیز به ایشان محول شد، به طوری که از آغاز ورود به آن پادگان تا زمان اعزام به مناطق جنگی، آموزش و سازمان دهی گروههای کثیری از نیروهای اعزامی به مناطق عملیاتی از افتخارات ایشان به شمار می آید.او که خود شیفته نبرد رو در رو با متجاوزین به خاک پاک میهن بود داوطلبانه تقاضای حضور در جبهه را به فرماندهی پادگان تقدیم کرد تا بدینوسیله شور و شعور حسینی خود را مرهمی باشد در آن غوغای خلوص نبرد در خطوط مقدم جبهه های مقدس و نورانی.

 

و عیال خویش را به تهران آورد و طی ابلاغیه ای به عنوان فرمانده گروهان سه از گردان رزمی ۷۰۷ حضرت ابوالفضل ع جهت پاسداری و دفاع از آبهای نیلگون خلیج فارس، جزایز مینو و منطقه اروند کنار راهی نبرد حق علیه باطل گردید. حدودا یک سال و نیم در مناطق یاد شده در برابر تجاوز ارتش بعث عراق از وطن محبوبش مردانه و جانانه دفاع کرد. تصاویر موجود و قد سرو گونه اش در کنار نخلهای خوزستان دلدادگیش به وطن عزیز را گواه است.

 

لیاقت، شجاعت و کاردانی او موجب شد تا پس از چهار ماه به یکی از مناطق جبهه غرب منطقه عملیاتی و  مرزی عراق پایگاه ولی آباد بانه که تحت کنترل ضد انقلاب در استان کردستان بود، منتقل شود. در مدت چهارماهه حضور مقتدرانه و فرماندهی مدبرانه در بانه توانست امنیت بالایی را در منطقه ایجاد کند و بسیاری از آن مناطق را از لوث وجود اشرار ضد انقلاب کومله و دمکرات پاک نماید.

 

 

با عنایت به اینکه چند روز بود که مأموریت شهید لطیف رنجبری در بانه به اتمام رسیده بود، ولی عقیده داشت فرمانده جدید پایگاه را شخصا از مناطق خطرخیز مطلع نماید تا سربازان این آب و خاک در کمین دشمنان قرار نگیرند. غافل از اینکه در جریان یکی از همین شناسایی ها از مناطق پاکسازی نشده با اشرار درگیر و در این درگیری، سه نفر از اشرار کومله را به هلاکت می رساند. در فاصله ۱۵۰۰ متری با اسلحه سیمینوف قناسه توسط گروهکهای ملحد کومله و دمکرات از ناحیه قلب پاک و مهربانش مورد حمله و اصابت تیر کین دشمن قرارگرفت و مزدوران قصد به سرقت بردن پیکر مطهر ایشان را داشتند.

 

البته با اطلاعی که شهید قبل از شهادتش از طریق بی سیم به پایگاه در خصوص جریان کمین اعلام کرده بود، نیروهای امدادی به منطقه درگیری اعزام و حلقه محاصره شکسته شده و اشرار موفق به این امر نشدند. فقط خودرو و اسلحه و بی سیم شهید را به سرقت برده و از منطقه درگیری متواری می شوند.

 

سرانجام آن امیردلیر و رشید اسلام در تاریخ ۱۳۶۲/۱۰/۶ در نبـردی جانانه و عاشورایی دعوت حق تعالی را همانند مقتدا و سالار شهیدان لبیک گفت و به مهمانی لاله های سرخ انقلاب و دیدار معبود خود شتافت و مفتخر به دریافت درجه رفیع شهادت گردید. چه زیبا به جمع شمع شاهدان وطن پیوست و همراه یاران شهید خود میهمان خوان پر نعمت حضرت دوست شد و در جوار امنش راحت ابدی یافت. که براستی سزاوارش بود چنین فرجامی

 

عروج آسمانی شهید سروان لطیف رنجبری در شهرستان بیجار گروس برای نماینده محترم مجلس شورای اسلامی وقت مرحوم حجه الاسلام و المسلیمن حسینعلی رحمانی آن قدر حائز اهمیت بود که متن تبریک و تهنیت شهادت افسر رشید اسلام در دستور کار جلسه مورخ ۱۳۶۲/۱۰/۱۱ مجلس شورای اسلامی قرار می گیرد. از طرفی نیز اهمیت شهادت ایشان برای دشمن به اندازه ای بود که همان شب خبر شهادتش را با هزاران شادی و هل هله در رادیو کومله اعلام و از آن به عنوان یک پیروزی یاد نمودند، غافل ازآنکه شهادت در راه حق نه مرگ بلکه زندگی جاوید است.

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

 

وَ لاٰ تَحْسَبَنَّ اَلَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اَللّٰهِ أَمْوٰاتاً بَلْ أَحْیٰاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ  ﴿۱۶۹﴾

 

هرگز کسانى را که در راه خدا کشته شده اند، مرده مپندار، بلکه زنده اند که نزد پروردگارشان روزى داده مى شوند. (۱۶۹)

 

سوره آل عمران ، آیه ۱۶۹

 

 

شادی ارواح طیبه شهدا به خصوص شهید لطیف رنجبری صلوات

 

الـلَّـهــُمَّ صــَلِّ عَـلَـى مُـحَمَــّـدٍ و آلِ مُـحَـمــَّدٍ و عَـجِّـلْ فَرَجَــهم